نقش توده بدنی مادر در مدت شیردهی

مقدمه: شیر مادر یکی از سالم ترین روش های تغذیه کودک است و مزایای بارزی برای مادر و کودک دارد. یکی از عوامل مرتبط با شیردهی، وزن مادر است. با توجه به پیچیدگی و اهمیت تغذیه با شیر مادر و نقش ارزشمند تداوم شیردهی بر میزان رشد و تکامل کودکان زیر ٢ سال، مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش توده بدنی مادران در موفقیت آن ها جهت تغذیه انحصاری با شیر مادر انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1392 بر روی 400 نفر از زنان دارای شیرخوار ٦ ماهه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه پرسشنامه بود که با استناد به منابع و مطالعات قبل تدوین شد. روش جمع آوری اطلاعات، مصاحبه با مادران و مراجعه به پرونده بهداشتی خانوار بود. تجزیه‌ و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 5/16) و آزمون های کای دو، تی تست، آنالیز واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: از بین 400 نمونه، مادران با شاخص توده بدنی نرمال، میزان شیردهی انحصاری بیشتری داشتند (028/0=p). 193 نفر (2/48%) از مادران از نظر شاخص توده بدنی قبل از بارداری در گروه نرمال، 27 نفر (8/6%) در گروه لاغر، 137 نفر (2/34%) در گروه اضافه وزن و 43 نفر (75/0%) در گروه چاق قرار داشتند. میانگین مدت شیردهی انحصاری در زنان چاق درجه 2، 89/81±89/96 روز، در زنان چاق درجه 1، 26/62±35/134 روز، در زنان دارای اضافه وزن 81/54±44/147 روز، در زنان با شاخص توده بدنی نرمال 40/58±03/143 روز و در زنان لاغر 46/58±37/143 روز بود که بر اساس آزمون آنالیز واریانس یک طرفه، اختلاف معنی داری مشاهده شد (028/0=p). نتیجه گیری: مادران با شاخص توده بدنی نرمال در تغذیه انحصاری با شیر مادر موفقیت بیشتری دارند. هر چند تکرار مطالعه در سایر مناطق شهری و روستایی به منظور لحاظ نمودن تفاوت های فرهنگی پیشنهاد می شود.